Wysokotemperaturowa korozja materiałów w parze wodnej w sektorze energetycznym

W artykule opisano zagadnienia związane z polskim sektorem energetycznym, w którym decydującą rolę odgrywa technologia subkrytyczna, w której spalanie węgla odbywa się w zakresie temperatur 500-530°C i przy ciśnieniu 14-16 MPa. Ponadto przedstawiono mechanizm korozji materiałów na bazie żelaza i niklu, zawierających różne ilości chromu, przeznaczonych na budowę nowych bloków energetycznych. Z przeprowadzonych badań w wysokich temperaturach (675°C oraz 725°C) w atmosferze czystej pary wodnej, wynika, iż stopy żelaza z dużą zawartością (18% wag.) chromu tworzą spinel Fe-Cr, który ma gorsze właściwości ochronne niż tlenek Cr,sub>2O₃, lecz jest bardziej ochronny niż magnetyt (Fe₃O₄) czy też hematyt (Fe₂O₃). Stwierdzono również, że stopy żelaza charakteryzowały się powstawaniem wysepek bogatych w magnetyt Fe₃O₄. Powstawanie takich miejsc jest związane z różnym stężeniem żelaza w osnowie stopu i jego aktywnością, a także niską koncentracją chromu i brakiem możliwości stworzenia ochronnej cienkiej warstwy spinelu czy też samodzielnej warstwy Cr₂O₃. Stop na bazie niklu IN718+ wytworzył warstewkę spinelu Ni-Cr (NiCr₂O₄),  jego zgorzelina nie przekraczała 2 μm grubości.

Pobierz artykuł 1.75 MB >>